اصغر فرهادي، يك ايراني، يك هم وطن، يك هنرمند، يك غرور آفرين
ايستاده روي سكوي افتخار سينماي جهان...
مرزي كه براي اولين بار پاي يك ايراني به آن مي‌رسد.
صبح دوشنبه لحظه شماري كرديم تا نام "جدايي" و اصغر فرهادي از دهان ساندرا بولاك بيرون بيايد و شايد اين اولين شبي بود كه مراسم اسكار را براي خودمان بيدار مانديم نه براي ديگران...

شبي كه شكل ديگري منتظر مانديم و نتيجه‌اي دلنشين و خاص داشت كه تجربه نابش را اصغر فرهادي به ما بخشيد.

فرهادي عزيز
ممنونيم كه بدون چشمداشت، از ايران و مردمش حرف زدي و جايزه‌ات را به ما تقديم كردي: به "‌مردم سرزمينم"....
تو با روايت تازه‌ات نشان دادي در دنياي امروز مرز جغرافيايي معنا و مفهومي ندارد و اين روايت جديد مي‌تواند مانند يك مسابقه ورزشي ميليون‌ها مردمي را تا صبح بيدار نگه دارد كه شايد مدتي است از سينما فاصله گرفته‌اند
و هشتم اسفند يادآور هشتم آذري باشد كه خداداد عزيزي ايران را روانه جام جهاني فوتبال كرد

حالا اين مردم دنيا هستند كه بايد براي ديدن بهترين فيلم جهان جلوي سينماهاي شهر خود صف بكشند و اين ما هستيم كه بيش از همه به "جدايي‌ نادر از سيمين" افتخار مي‌كنيم.

اين مرد با پيام صلح و دوستي آمد و اسكار را براي ايران به ارمغان آورد
تدوام اين حال خوب را براي سينماي كشورمان آرزو مي كنم و فقط مي گويم:
اصغر فرهادي براي ثبت اين لحظه به يادماندني ممنون!